ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΖΕΝ

Ο ΚΙΟΤΖΕΝ ΣΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΣΚΑΡΦΑΛΩΝΕΙ

Ο Κιοτζέν είπε: " Το Ζεν είναι σαν ένας άνθρωπος

που κρέμεται από τα δόντια σ' ένα δέντρο πάνω

από ένα απότομο γκρεμό. Τα χέρια του κανένα κλαρί δεν αδράχνουν,

τα πόδια του σε κλώνο κανένα δεν ακουμπάνε, και κάτω

από το δέντρο ένας άλλος άντρας τον ρωτάει:

"Γιατί ο Μποντιντάρμα ήρθε στην Κίνα από την Ινδία;"

Εάν ο άντρας στο δέντρο δεν απαντήσει, αποτυγχάνει.

Αν πάλι απαντήσει, πέφτει και τσακίζεται και τη ζωή του χάνει.

Τί μπορεί λοιπόν να κάνει;

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΜΟΥΜΟΝ: Σε μιά τέτοια θέση δυσχερή,

ούτε κι η πιο ταλαντούχα ευγλωττία δεν είναι αρκετή.

Αν έχεις όλες τις σούτρες απομνημονεύσει, δεν μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις.

Όταν μπορείς την ορθή απάντηση να δώσεις, ακόμα κι

αν o παρελθών σου δρόμος ήταν δρόμος του θανάτου, ανοίγεις

νέο δρόμο στη ζωή.

Αλλά αν δεν μπορείς να απαντήσεις, θα πρέπει εφεξής

αιώνες πολλούς να ζήσεις και τον μέλλοντα Βούδα,

τον Μαιτρέγια, να ρωτήσεις.

Ο Κιοτζέν στ΄αλήθεια ένας ανόητος είναι, σαν απλώνει τούτο το δηλητήριο που το εγώ φονεύει,

που τα στόματα των μαθητών του κλείνει

και κάνει τα δάκρυά τους 

από τα νεκρά μάτια τους να κυλάνε.

(To ZEN FLESH, ZEN BONES σε απόδοση Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη, ΡΟΕΣ 2011)